Sevgilinin yanında somurtmayın
Mahmut Toptaş
Kederi sevince, korkuyu cesarete, stresi mutluluğa, acıları tatlıya, ümitsizliği ümide, bitkinliği gayrete, tembelliği çalışkanlığa çeviren imanı, bizlere lütfeden Allahımıza binlerce kerre hamd olsun.
Bu imanla biz, hayatımızı yaşarken, sevdiğimizin bize baktığına iman ettiğimizden, güzel nimetlere sahip olduğumuzda şımarmadığımız gibi belalara bulandığımızda da feryat etmeyiz. Çünkü Sevgilimiz bizi görüyor.
Mısırlı kadınların Hz. Yusuf’un güzelliğini gördüklerinde ellerindeki bıçak ellerini kestiği halde acı duymadıkları gibi bizler, hep Cennet özlemiyle yaşayabilirsek bu dünyanın acılarının farkında olmayız.
Nahl süresinin 128’inci ayetinde “Şüphesiz Allah, iyi korunanlarla ve iyilik yapanlarla beraberdir” buyurmuş.
İmanımız bizi, iyilik yapmaya ve günahlardan korunmaya, sevdiğimizin sevmediği şeyleri yapmamaya sevk eder. Bu özelliklere sahip olduğumuzda, Allah bizimle beraber oluyor. O bizimle beraber olunca bizde hüzün, korku, keder, olur mu? Sevgilinin yanında somurtmak yakışır mı?
Zengin olsa Rabbinin hediyesi olarak ve imtihanı olarak görür, hediyeyi Rabbin kullarıyla paylaşır.
Fakir düşse dünyayı Rabbinin sofrası bilir ve Hz. Adem’den beri gelip geçen herkese bu sofranın yettiğini bilir ve sabahleyin aç olarak yuvadan uçan, akşam tok olarak dönen kuşlar gibi rızık aramak için kanat çırpar.
Çocuğun, anne ve babasının yanında kendisini güvende ve korkusuz hissettiği, anne ve babasından uzaklaştığı oranda korku ve endişenin kendisini kuşattığı gibi Mü’min de Rabbinin denetimi ve gözetimi altında olduğunu bilir ve güvenle yürür ve güven verir. Uzaklaşmamaya dikkat eder. Günde beş vakit namazla O’na doğru koşar.
Sıhhati yerinde olduğunda, o sıhhati verene hamd eder, hastalandığında ölümün elçilerine ilaçlar ikram ederek elçilerin gönlünü alır. Onlar da hastaya ölüm anında acı vermezler.
Yunus:
“Ne varlığa sevinirim
Ne yokluğa yerinirim.
Aşkın ile öğünürüm.
Bana Seni gerek Seni”
derken Hadid süresinin 23’üncü ayetini şiir halinde terceme etmiş oluyor. Rabbimiz: “Kaybettiğinize yerinmemeniz, size verdiklerine sevinmemeniz için... Allah, kendini beğenen, çok öğünen kimseleri sevmez” buyurur.
Çevrenizde tanıdığınız insanlardan iman eden ve imanı doğrultusunda amel eden insanlarla İnkarcı insanların davranışlarını karşılaştırın.
İkisi de görünüşte insandır ama inkarcı olan dünyayı bir otlak görür ve midesinin aldığı her şeyi haram helal demeden yer.
Mü’min insan ise seçici olur. Haram lokma onu rahatsız eder.
Haramlarla köşe dönenlere bir bakınız. Yüzleri hiç kızarmıyor. Midesinin geğirtisini, hakkını yediği insanların burnuna koklatmaktan hicap duymuyorlar.
Dış görüntülerine bakarsan diğer insanlardan hiç farkları yok ama içi zehir dolu vazo ile içi panzehir dolu vazo gibi görünüşte aynı olsalar da içlerindeki birbirinden, doğu ile batı kadar uzaktırlar.
Rabbimiz: “Erkek ve kadınlardan kim mü’min olarak salih amel işlerse, ona (dünyada) güzel bir hayat yaşatırız ve onun (ahirette) mükafatını en güzeliyle veririz” buyurur. (Nahl 97)
İçimiz imanla dolu olursa samanlık saray olur. Çünkü Sevdiğimiz bizimle.
Konu: Sevgilinin yanında somurtmayın 
17/10/2008, 10:32
